ŚWIADECTWO
W dniach od 23-27.08.2017uczestniczyłam z grupą osób Wspólnoty w Duchu Świętym z Tczewa w rekolekcjach diecezjalnych w Białogórze. Miejscowość letniskowa – przepiękna – położona nad morzem – Pan zaprosił nas, abyśmy w czasie tych rekolekcji pokochali siebie na nowo – czyli odnowili w sobie dar dziecięctwa Bożego i „przynieśli swój dar przed ołtarz”. Hasłem przewodnim były słowa „wlej w nasze serca gorącą miłość ku Tobie…”
Bóg przemawia do każdego serca inaczej – pragnie przełamać nasze schematy, chodzenie utartymi ścieżkami – chce byśmy otwierali się na nowy powiew Ducha, nową Pięćdziesiątnicę. Jezus zaprasza do wspólnoty słowami „chodź i zobacz” przekonaj się sam, zobaczysz jeszcze więcej niż to” (J 1, 45-51).
Prócz konferencji „Żywe jest Słowo Boże, czyli o starych i nowych bukłakach” –(Mt 9,16-17) był czas na refleksje – jak żyję w codzienności – czy jest we mnie ciągle stary człowiek, który nie jest w stanie przyjąć nowego wina łaski?
Stare i nowe – jak możemy pogodzić ze sobą bagaż dotychczasowych doświadczeń, codziennie prowadzimy walkę duchową, a Pan Jezus chce na nowo kształtować nas w wierze. Na te i inne pytania muszę odpowiedzieć w ciszy własnego serca.
Kolejny dzień rekolekcji poświęcony był rozeznawaniu duchów „utwierdź w nas szczerą wiarę” – reguły rozeznawania duchowego wg św. Ignacego z Loyoli – to broń dana przeciwko szatanowi – będziemy zwodzeni, bo nasze serca nie są czyste i święte…
Apostoł Jan mówi „umiłowani nie dowierzajcie każdemu duchowi” wszystko badajcie… (2P3, 14-18).
Reguły rozeznawania duchowego nie są proste. Trzeba nauczyć się rozeznawać wolę Bożą w codzienności, pytać – czego chcesz ode mnie Panie? Jaki jest Twój plan na moje życie?
Nie zadawalajmy się przeciętnością, chciejmy czegoś więcej, postępujmy z dobrego ku lepszemu.
Każdy dzień rekolekcji wypełniony był konferencjami, medytacją ignacjańską, adoracją Najświętszego Sakramentu, adoracją Krzyża, a także eucharystia z modlitwą uwielbienia. Niezwykle bogaty program rekolekcji – to czas spotkania z Bogiem, z braćmi i siostrami z innych wspólnot – modlitwa, śpiew, dzielenie się w grupach (naszym osobistym doświadczeniem) i tzw. „pobożne praktyki terenowe” –czyli ewangelizacja na ulicach Białogóry – to bardzo zbliża i jednoczy tych, którzy kroczą tą samą drogą – mając świadomość celu i sensu życia z Bogiem.
Jak ewangelizować? („Wiele jest serc, które Czekaja na Ewangelię…) – „Idźcie i głoście”-
Jeśli doświadczyłam nawrócenia, spotkania ze Zmartwychwstałym – nie mogę tej radości zatrzymać dla siebie. Miłość Chrystusa przynagla nas, by dawać o Nim świadectwo – bo wiara nie jest moją prywatną sprawą.
Jezus jest Bogiem Żywym, jest obecny w moim życiu i chcę to ogłosić każdemu kogo spotkam. Były więc patrole modlitewne czyli omadlanie poszczególnych miejsc w mieście np. pola namiotowe, urzędy, parkingi, plaże.
Szliśmy też całą „armią Pana” z radosnym śpiewem, modlitwą, uwielbieniem i tańcem na rynek w mieście. Rozpierała nas radość i duma, że jesteśmy ludźmi wierzącymi. Była też Kornka do Miłosierdzia Bożego (odśpiewana głośno) i modlitwa wstawiennicza za poszczególne osoby, rodziny – bo czy goście weselni mogą się smucić, gdy Jezus jest z nimi ? (czuliśmy obecność Boga i Jego błogosławieństwo, a ludzie których spotykaliśmy byli zdziwieni, poruszeni, zgadzali się na modlitwę i wysłuchanie naszego świadectwa).
Miałam już wcześniej doświadczenie „żywej ewangelizacji” na ulicy, ale na tych rekolekcjach świadectwom ewangelizatorów i radości dzielenia się nie było końca.
Efekt tych wydarzeń – by podobne formy ewangelizacji zapowiedzieć w swoich miastach i wspólnotach.
Chciałabym podzielić się jeszcze jednym niezwykłym wydarzeniem, jakie miało miejsce w piątek podczas adoracji krzyża – towarzyszenie sercem Jezusowi w Jego ostatniej drodze, drodze krzyżowej, spotkanie z Miłością Ukrzyżowaną, tu i teraz (a wagę tego wydarzenia podkreślała dramatyczna muzyka). Refleksja – dokąd zaprowadziła Cię Twoja miłość Panie i mój grzech !
Był też czas spotkania z Maryją w Święto Matki Bożej Częstochowskiej i odnowienie ślubów Jasnogórskich, prośba do Maryi zawarta w słowach pieśni „pomódl się Miriam, aby Twój Syn żył we mnie”- zawierzenia Matce Bożej swojego życia.
Rekolekcje zakończyły się uroczystą Eucharystią z modlitwą posłania, zgodnie ze Słowem Bożym (tego dnia) – „albowiem z Niego i przez Niego i dla Niego jest wszystko. Jemu chwała na wieki (Rz 11,36).
Dziękuję Panu Jezusowi za te rekolekcje, za czas łaski, jaki dany był mi przeżyć, za nowe spojrzenie na swoje życie i za nowe bukłaki.
Dzięki Ci Panie za prowadzących te rekolekcje i medytacje ignacjańskie, wspaniały zespół S.O.S. z Ośrodka Odnowy w Duchu Świętym z Łodzi i za wszelkie dobro, którego mogłam doświadczyć.
Dzięki Ci Panie za słońce i piękną pogodę, gdy ewangelizowaliśmy na ulicach Białogóry, za wiatr (symbol Ducha Świętego, który wieje kędy chce), za deszcz,, który kojarzył się z deszczem łaski, za szum morza i ciszę lasu, która sprzyjała kontemplacji, za piękno przyrody, która ukazuje piękno Stwórcy.
Dzięki Ci Panie, za czas wypoczynku dla ciała i czas nakarmienia ducha, za doświadczenie Bożej Miłości.
Regina