30.03.2017 odbyło się kolejne spotkanie biblijne pt “Dlaczego ludzie odrzucają świadków Boga”?, które poprowadził ks. Piotr.
Na samym początku zadaliśmy sobie pytanie dlaczego właściwie ludzie odrzucają Boga? Odpowiedź jest prosta… bo Go nie poznali. Ludzie odrzucają naukę i tych co głoszą Jezusa.
Nie dostrzegają cudów, które dzieją się dookoła. Jak byś się zachował gdybyś widział cuda Jezusa? Czy uwierzył byś, gdyby osoba powiedziała Ci, że Jezus ją uzdrowił? Co byś powiedział, gdyby Twój niewidomy sąsiad odzyskał wzrok? W tym miejscu śmiało można powiedzieć “widzieli a nie uwierzyli”.
Za brak wiary próbujemy obarczyć księży.
Ksiądz nie powinien jeździć autem… Jezus chodził pieszo… a czy Izraelici w tamtych czasach posiadali samochody tak jak my teraz????
Nie popadajmy ze skrajności w skrajność.
Nie patrz na Kościół przez pryzmat księdza. Kościół to Jezus Chrystus, to wspólnota.
A my jako wspólnota powinniśmy modlić się za swoich kapłanów. Często bywa tak, ze media przez pół roku przytaczają przykład księdza który popełnił niegodny czyn… a dlaczego nie mówią o tych wszystkich kapłanach, którzy w cichości swego serca z pełnym zaangażowaniem pełnią posługę ?
Nie chodzę do Kościoła bo są za długie kazania… bo jest za duży przepych… bo organista fałszuje… niech to nie będzie próba zaspokojenia Twojego sumienia. Kościół i wszystko co z nim związane jest często wyśmiewane i pogardzane.
Nie jesteśmy otwarci na to, co oferuje nam Kościół. Bóg na różne sposoby próbuje dotrzeć do każdego człowieka. Jednak nasza odpowiedź często brzmi “nie ma czasu dla Pana Boga”. A dlaczego? Może dlatego, ze jesteś pochłonięty światem a raczej jego “dobrami” typu siłownia, basen, kosmetyczka…
Ostatnim zadaniem było stworzenie listu gończego poszukującego osoby Jezusa oraz Jana Chrzciciela.
Po spotkaniu biblijnym nastąpił czas na spotkanie z Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Był to niezwykły czas kiedy mogliśmy zanurzyć się w oceanie Jego ogromnej miłości. Jezus obecny w tym sakramencie przychodzi, by mieszkać w nas i pośród, nas. Jego obecność przemienia nas i ożywia. Powoli życie i uczucia Chrystusa stają się naszymi, abyśmy mogli w prawdzie powiedzieć: Teraz już nie ja żyję, ale żyje we mnie Chrystus.